marcus-deml-signature-overdrive-padel.jpg
slider-backing-track-pack.jpg
The title says it all in summing up this excellent album by in-demand session artist Marcus Deml. You may not instantly recognize the name but you've probably heard Marcus' playing, as he has been featured on numerous releases and toured with artists ranging from Kingdom Come and Saga to Nena and Rick Astley. On MODERN HIPPIE, Marcus brings an early '70s blues rock vibe forcefully into 2008 with help from vocalist Robbie Smith, bassist Frank Itt, and drummer Zacky Tsoukas. Robbie Smith really conjures Glenn Hughes on vocal tracks such as "Connected," "Watch My Cloud" and "Heaven," while Marcus' tasty solos on "Dave," "Temporary Impression," "We Came In Peace" and "Follow Your Dream" reveal Gary Moore, David Gilmore, Jimi Hendrix and Jeff Beck influences. There are some modern sound effects mixed into the proceedings which may be a distraction to purists but overall MODERN HIPPIE is a very well produced and actualized dose of vintage rock, updated for our times... - Neal Woodall

Pùvodem èeský kytarista Marcus Nepomuc Deml vydává se svou kapelou Errorhead už tøetí album, pro které zvolil pøíznaèný název Modern Hippie. Tím pøesnì vystihuje, kde má vìtšina skladeb koøeny, ale souèasnì jde s dobou. CD je pøíjemným žánrovým mixem, energický funk, blues, zasnìné instrumentální balady, psycheldelie i prvky world music a moderní samply, vyberte si podle libosti. Marcus se dostateènì vyøádil, aby pøedvedl, že je zatracenì dobrý instrumentalista i skladatel a ne náhodou se v minulosti objevil na desítkách studiových nahrávek a koncertù nejrùznìjších interpretù (napø. Kingdom Come, Bobby Kimball, Saga, Michael Sadler, Earth Nation). Pøestože je kytara tím urèujícím nástrojem, nebýt výborné a hodnì výrazné rytmiky (Frank Itt a Zacky Tsoukas), perfektní produkce a zajímavých a rùznorodých skladeb, nebyla by výsledná nahrávka tak zajímavá pro širší publikum. Písnì jsou docela krátké (nejdelší má má èas 5:24), zhruba polovina je zpívaná (Robbie Smith), zbývající jsou instrumentální, pøípadnì obsahují trochu mluveného slova pro efekt. Jednotvárnost rozhodnì nehrozí a také celková stopáž cca 41 minut je vhodná k èastìjšímu poslechu kompletní nahrávky. Co mi na desce moc nesedí, je pár krátkých prostøihù ze studia uvádìjících nìkteré skladby, podle mì to tam jenom pøekáží, ale dá se to v pohodì pøekousnout.

review by Tarkus

Marcus Deml wurde in der Tschechoslowakei geboren ist aber mit seinen Eltern als Kind nach Deutschland emigriert und in Frankfurt aufgewachsen. In den Achtzigern etablierte er sich als gefragter und hochgelobter Studiomusiker, der auch für ein paar Jahre in Los Angeles lebte und arbeitete. Zu seinen Credits zählen Bobby Kimball, SAGA, KINGDOM COME sowie weniger rockige Acts wie Rick Astley und Phil Collins Sohn Simon, mit denen er auch live auftrat. Seit ein paar Jahren betreibt er nebenbei mit ERRORHEAD ein eigenes Projekt, bei dem er sich auch als Songwriter beweisen kann. Mit dieser Truppe veröffentlicht er jetzt das vierte Album „Modern Hippie".

Mit dabei sind bei diesem Werk Bassist Frank Itt (Terence Trent D´Arby, Jule Neigel) sowie Schlagwerker Zacky Tsoukas, welcher der Hardrockszene durch SOUL DOCTOR bekannt sein dürfte, aber auch schon für Billy Sheehan und Helmut Zerlett die Stöcke schwang. Dazu gesellen sich noch ein paar Gastmusiker wie Sänger Robbie Smith.
Das Grundgerüst bildet aber diese klassische Three-Piece-Besetzung, die schon dadurch Parallelen zu JIMI HENDRIX oder dem Gary Moore-Projekt SCARS aufweist. Musikalisch sind die Ähnlichkeiten genauso stark ausgeprägt, denn der Mann ist eindeutig im Blues zuhause. Und der klingt schon ein wenig nach den oben genannten Acts.

Aber Marcus Deml hat viel mehr Einflüsse, die er in ERRORHEAD verwirklicht, auch wenn die meist mit der Musik des schwarzen Mannes verwandt sind. So macht er weder vor Jazz noch Funk oder Weltmusik halt und spielt beachtlich unbekümmert drauf los.
Das ganze Album wirkt wenig komponiert hat vielmehr Jam-Charakter und überzeugt durch eine unglaubliche Spontanität. Einige Songs sind einfach nur Aufnahmen aus Studiogesprächen („Yeah Man") oder kurzes Anspielen („Dave"). Leider kann ich nicht sagen, ob das ganze hier in einem Take aufgenommen wurde oder im Studio zusammengefügt wurde. Wenn letzteres der Fall wäre, würde das Ergebnis sogar verhältnismäßig homogen rüberkommen.
Die stilistische Bandbreite von „Modern Hippie" ist schon sehr enorm, alles in den späten Sechzigern und Siebzigern angesiedelt. Dennoch wirkt der Dreher nie völlig collagenhaft, sondern verliert den roten Faden nie. Im Opener „Connected" rockt der Mann leicht soulig aber auch vehement los, klingt etwas nach GLENN HUGHES. Mit dem Tempo kann er später nur noch selten dienen, Funknummern wie „Watch my cloud" gehen angefunkt trotzdem ziemlich in die Beine.
Viele seiner Songs sind rein instrumental gehalten, beinhalten schöne gefühlvolle Soli („Northern Lights") oder kratzen an psychedelischen Weiten („Temporary Impression"). In „Heaven" integriert er geschickt gregorianische Chöre während „Bhangra Baby" indisch-orientalisch inspiriert ist. Das abschließende „Táta" erinnert mit seinem Latino-Flair gar leicht an VAYA CON DIOS.

Der selbstproduzierten Scheibe ist der Spaß anzumerken, den Marcus Deml auch beim produzieren hatte. Kaum vorzustellen, dass dieses Werk in Deutschland entstanden ist und nicht in der schwülen Hitze der Südstaaten. Wer mit dem Stilmix hier was anfangen kann, im allgemeinen auf Fusion-Sachen steht oder auf Gitarrencracks wie JOE SATRIANI sollte ERRORHEAD unbedingt anchecken. Hier herrscht Spielfreude pur, dargeboten von Könnern, die es nicht nötig haben ihr Talent zwanghaft zur Schau zu stellen.

Reviewed by Neckbreaker

"Modern Hippie" is the last album from Error Head. It is an album with a modern sound with influences coming straight from the 60s and the 70s. Influences which are coming from rock, ambient, world music even jazz and funk. For this album the guitarist Marcus Nepomus Deml has been surrounded with Robbie Smith for the vocals, Frank Itt for the bass guitar and Zacky Tsoukas for the drums. Not doubt that Marcous is a guitar’s virtuoso, you’ll just have to listen each one of the tracks, with a feeling that can be feel in his manner of playing. The soli are good and well at place. However if the compositions are well done, they are not original and it is a rather oriented guitars album… which could let impassive a great number of you… for the fans of guitar heroes.

Review: http://metalheartwebzine.oldiblog.com/?page=lastarticle&id=1936129

Marcus Deml n'est pas un inconnu pour qui suit la carrière d'artistes comme Saga ou Bobby Kimball. Ce virtuose allemand fait bouillir la marmite depuis une dizaine d'années en mettant son savoir faire au service des autres. Un panel qui va de Kingdome Come à ... Nena ! Son carnet d'adresses a du bien l'aider pour monter ce trio percutant : Frank Itt à la basse (TT D'Arby entre autres) et Zacky Tsoukas (Billy Sheehan notamment).

Deml jouit visiblement d'une totale liberté dans ce projet groovy bien éloigné du metal. Majoritairement instrumental, ce Modern Hippie joue la carte d'un mélange hybride à base de Sly Stone, de Jeff Beck, de Lenny Kravitz et Stevie Salas. A aucun moment il ne cherche à épater la galerie en déballant des gammes supersoniques, ce dont il est pourtant capable.
Des titres comme "Temporay Impression" et sa majesté séduisante ou "Bhangra Baby", groove indianisant réussi, ou encore "Follow Your Dream", façon Jeff Beck haute qualité, emportent l'adhésion. Les morceaux chantés se situent un ton en dessous. Parmi les instrumentaux, on trouve aussi des faiblesses comme le peu inspiré "Northen Lights" et son thème bien maigre.

Mais globalement, la recherche permanente de rythme, l'excellente prise de son et le toucher brillant de Deml font de cet album un premier essai prometteur, et surtout libre de toute contrainte. Rien que ça, ça donne de l'air.

Reviewed by Metalchroniques

Ufff, ya tenía ganas de que llegara la fecha de edición para presentaros este sabroso trabajo. Llevo casi 2 meses sujetándome, creedme.

La banda que hoy me toca el honor de presentar era hasta su escucha, una absoluta desconocida para mi. Justo al terminar de oír el trabajo me lancé como un poseso sobre mi navegador para recabar más info con la esperanza de hallar algo más de ellos. Y si, "afortunadamente" (entre comillas porque me costará horrores poder disfrutar de sus otros trabajos) hay más. Pero comencemos por el principio: Marcus Nepomus Deml es de origen checo aunque criado en Alemania. Comienza sus estudios de guitarra a muy temprana edad y rapidamente se decanta por el rock y el blues, hasta que, a mediados de los 80 descubre el jazz fusión de manos de gente como DIXIE DREGS (Steve Morse) y MAHAVISHNU ORCHESTRA (John McLaughlin). Totalmente fascinado por estas nuevas vibraciones musicales, se decanta por estudiar a otros monstruos como Gary Moore o Allan Holdsworth, y con el tiempo decide marcharse a Usa para perfeccionar su estilo junto a profesores como Paul Gilbert, Scott Henderson, Jennifer Batten, Larry Carlton o Frank Gamballe (jojojojo, vaya "profesorado"!!!).
Viendo que allí poco futuro se le presentaba, decide regresar a Europa y es realmente este el gran momento de este músico ya que tras grabar un par de discos con los ambientales EARTH NATION ("Thoughts In Past Future" y "Live at the Montreux Jazz Festival" ambos de 1994), le llueven ofertas para trabajar como sesionero y músico de directo por parte de gente como SAGA, METALIUM, KINGDOM COME, Victor Smolski (RAGE) o Bobby Kimball (TOTO).